Panicau(-espino-blanco)
Eryngium spinalba
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut épine-blanche, Chardon blanc.
Descripcioun :Planto proun espinouso que sèmblo un cardoun (Asteraceae), mai èi bèn uno Apiaceae. Li flour soun groupado en grosso tèsto sarrado e touto la planto èi coulour d'argènt ço que n'en fai uno meraviho. La fau pas acampa que s'atrobo pas d'en pertout e de tout biais èi proutegido (e un cop seco èi pu gaire poulido).
Usanço :La racino sarié vertuouso contro la fèbre e ajudarié à pissa.
Port : Erbo
Taio : 20 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2200 m
Aparado :
Vo
Juliet à avoust
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Eryngium spinalba Vill., 1779
Co-de-gàrri(-rousso)
Alopecurus aequalis
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Vulpin fauve, Vulpin roux.
Descripcioun :La co-de-gàrri-rousso, raro au nostro, trachis en ribo d'estang e de mueio. Se recounèis à soun enflourejado rousso un cop maduro. Li glumo soun soudado à la baso e fan de 1,5 à 3 mm. Li Lemma soun soudado sus sa mita (aequalis). Apoudèn que l'arèsto èi courteto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Pamens dèu èstre, coume si cousino, un bono erbo pasturiero.
Port : Erbo
Taio : 15 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alopecurus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Ribo d'estang
- Ribo de mueio
- Bas palun
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Alopecurus aequalis Sobol., 1799